Koniec roku... Witaj 2017 :)

Ech... Jak szybko minął ten rok... Pamiętam jak rok temu pisałam posta o świętowaniu tego czasu w Japonii. Jeśli nie czytaliście lub nie pamiętacie, to zapraszam: 

http://portal-do-swiata-anime.blogspot.com/2015/12/nowy-rok-w-japoni-odpoczynek-i-zabawa.html 

Polecam też posta o Chińskim zodiaku:

http://portal-do-swiata-anime.blogspot.com/2016/01/chinski-zodiak_6.html 

Właśnie mija rok Małpy :D Według kalendarza, 2017 będzie rokiem Koguta. Chiński horoskopu mówi, że w tym roku nie warto działać w pojedynkę. Należy dążyć do prostoty i realizacji marzeń, czy celów. Będzie to rok odważnego podejmowania nowych zadań. Osoby "uprzywilejowane" to posiadające talent w finansach i występujące publicznie? Według horoskopu w tym roku będziemy uparci i nie elastyczni w swoich przekonaniach. No a na lepszy rok mogą liczyć spod znaku Bawoła, Węża i Smoka. O! Łapię się ;P Pecha mają spod znaku Konia, Psa, Koguta albo Królika (Kota). Acha... W tym roku polepszy się sytuacja w wielu krajach, a sprawy miłosne i rodzinne będą bardzo ważne. To dobry czas na projekty grupowe.

Nie no... Przyznam, że ciekawa prognoza xD Nie żebym jakoś bardzo temu ufała...

Czyli szczęście mają m.in. roczniki: 2009, 1997, 1985, 2013, 2001, 1989, 2012, 2000, 1988.

No a pecha: 2014, 2002, 1990, 2006, 1994, 2005, 1993, 2011, 1999, 1987

Oczywiście, nie sugerujcie się tym :> 

 

Chciałabym wam życzyć wszystkiego dobrego w nowym roku. Spróbujcie w 2017 pokonać swoje lęki. Nie warto zwlekać z niektórymi rzeczami, bo potem będziecie tego żałowali. Nie bójcie się wyzwań. Trzymam za was kciuki! 2016 był dla mnie bardzo dobry, ale 2017 chwilowo zapowiada się jeszcze lepszy (i nie mówię tu już o horoskopach). To... do Nowego Roku!

 

Ginban Kaleidoscope

Z powodu Yuri!!!on ice jakoś mam silną fazę na łyżwiarstwo figurowe. Wczoraj znalazłam jeden tytuł i obejrzałam go za jednym zamachem... Ginban Kaleidoscope. Naprawdę mi się podobało :)

Anime opowiada o 16-letniej Sakurano Tazusie, która jest jedną z lepszych łyżwiarek w kraju i ubiega się o udział w Olimpiadzie. Dziewczyna jest znana ze swojej "kamiennej twarzy" podczas jazdy. Z pewnych powodów prasa "uwzięła się" na nią i podczas wywiadów zadaje niewygodne pytania (będące naprawdę irytujące i bezsensowne). Podczas pewnego występu w czasie skoku chciała się popisać, lecz przesadziła z rotacją i spadła na lód uderzając się w głowę... oczywiście zemdlała. Gdy się obudziła, zaczęła słyszeć w swojej głowie chłopięcy głos. Okazało się, że to duch pewnego kanadyjskiego pilota - Pete Pumpsa, który przed bramą do nieba dowiedział się, że na 100 dni musi wrócić na ziemię i "zamieszkać" w jakimś człowieku. No i trafił do naszej łyżwiarki. Dziewczyna chciała się go pozbyć za wszelką cenę (szczególnie, że widział to co ona i czuł to samo co ona, więc przebieranie się i toaleta były dość kłopotliwe dla naszej Tazusy). Doszło nawet do tego, że zaczęła się sama okaleczać uderzając głową o stolik... Świadkami jej dziwnych zachować byli jej młodsza siostra i trener (u którego mieszkały). Zaczęła też "mówić do siebie" z ich perspektywy. Uznali to za stres przed zawodami... albo depresję po porażce na lodzie. Tak więc Sakurano musiała znosić obecność Pete'ego, który był bardzo szczery i mówił to co myśli, co często denerwowało dziewczynę (w końcu prawda w oczy kole). Na jego nieszczęście odkryła, że chłopak nie lubi pomidorów... dlatego za każdym razem, gdy ją irytował, jadła owe warzyło doprowadzając do jego zdegustowania... :D To były całkiem komiczne momenty, zwłaszcza, że zaczęła nosić ze sobą całą torbę tegoż przysmaku. 

Pete nie był tylko, jak to stwierdziła, pasożytem... Bardzo jej pomagał w wielu rzeczach. Doradzał, tłumaczył jej, gdy ktoś mówił po angielsku (bo sama niezbyt dobrze sobie z tym radziła), pomagał w egzaminach (z jej rozkazu), ale też wspierał psychicznie, np. gdy ktoś próbował ją wyprowadzić z równowagi, czy podczas jazdy na lodzie.

Łatwo się domyślić, że między całą akcją przeplatał się wątek miłosny. Zakończenie anime nie było złe, lecz trochę mnie rozczarowało...

 

 

 

Trochę szkoda, że mniej się skupiono na samej jeździe, ale i tak warto obejrzeć :)

Shounen Maid

Shounen Maid to bardzo słodkie i przyjemne, 12-odcinkowe anime emitowane w tym roku. Opowiada o Komiy'i Chihiro - chłopcu z podstawówki, którego mama zmarła i został sierotą. Chłopiec jednak trochę różni się od zwykłych dzieci... Zwłaszcza płci męskiej. Otóż kocha sprzątać dom, robić zakupy, obiady itd... Jego mama mawiała: "Kto nie pracuje, ten nie je". Całkiem sumiennie wypełnia to powiedzenie. Kobieta zostawiła mu list, który miał przeczytać, gdyby jej zabrakło. Pisało w nim mniej więcej tyle, by nie przejmował się trudnościami, bo wszystko się jakoś ułoży. No i że powinien ciężko pracować. 

Chihiro w sumie nie miał rodziny, z którą utrzymywałby kontakty, więc chwilowo miał mieszkać u jakiś ludzi (w sumie nie wiem kim byli; chyba wynajmowali mieszkanie mamie Komiy'i). Jednego dnia chłopiec natrafił na podejrzanego mężczyznę, który wspiął się na murek i wystraszonym głosem odganiał małego szczeniaczka... Okazało się, że to młodszy brat mamy Chihiro, a więc jego wujek. Mężczyzna chciał, by u niego zamieszkał. Chłopiec początkowo nie był jakoś bardzo pozytywnie nastawiony. Nadal miał żal do głównej gałęzi rodziny... Otóż jego mama pochodziła z dość bogatej rodziny, lecz odcięła się od niej, by urodzić synka. Aby wszystko przemyśleć uciekł do pierwszego lepszego pokoju... do kuchni. No a kuchnia nie była sprzątana od trzech miesięcy... Wyobraźcie sobie sterty naczyń na blatach i podłodze, walające się wory z różnymi rzeczami, resztki produktów spożywczych, otwartych puszek oraz przemykające się między nimi karaluchy. Taką właśnie kuchnię zastał Chihiro. No ale ze swoją manią czystości nie mógł tego zostawić. Ku zdziwieniu właściciela (i jego pomocnika Keiichirou) zaczął zmywać gary... No i tak Madoka wpadł na genialny pomysł - skoro Chihiro nie chce mu nic zawdzięczać, to niech sprząta i gotuje w zamian za pokój, jedzenie i pokrycie wydatków. W sumie dobry pomysł, bo na jedno wychodzi. Jednak Madoka nie byłby sobą, gdyby nie dał mu falbaniastego stroju pokojówki... Warto wspomnieć, że mimo iż ma dziwne zainteresowania i bywa nieodpowiedzialny, to w pracy jaką jest projektowanie ubrań jest bardzo poważny i oddany. No i ku jego uciesze Chihiro zaczął go nosić (choć wcale mu się to nie uśmiechało). Jak widać - do wszystkiego idzie się przyzwyczaić.

W trakcie serii pojawiają się nowe wątki, które ładnie się przeplatają. Osobiście bardzo polubiłam to anime. W postaci Madoki widzę wyraźną inspirację postacią Mikage z Kamisamy Hajimemashita (choć może to przypadek...). Oboje boją się psów, podobnie wyglądają i miewają dziwne metody rozwiązania problemów. Warto jeszcze wspomnieć, że Madoka ma fioła na punkcie kotów.... chociaż jest na nie uczulony. Ma tendencję do przemycania kociaków, którym Keiichirou musi odnajdywać nowe domy.

 

 

 

 

 

Jak dla mnie, to była jedna z zabawniejszych scen... Ale raczej nie dla Chihiro. W jednym odcinku z przyjaciółmi i Madoką naoglądali się horrorów. No a on bał się horrorów... Więc takie fajne rzeczy mu się śniły... Spodziewałam się czegoś takiego ;D W sumie nie powinnam się śmiać, bo dla Chihiro to była prawdziwa trauma, ale ta goniąca go postać i jego mina były takie komiczne...

Miraculum: Biedronka i Czarny kot

Może już słyszeliście o Miraculum. Szczerze mówiąc to nie jest anime (chociaż miało być, ale zmieniono koncepcję na zwykłą kreskówkę). W internecie krąży wideo z miraculum w wersji anime. Ponoć w planach jest stworzenie dodatkowo anime :> Chwilowo jest jeden sezon z 26 odcinkami, lecz w maju 2017 będzie drugi, a po tym jeszcze trzeci.

Serial opowiada o Marinette Dupain-Cheng. Z tego co zrozumiałam, to jej mama jest Chinką (albo pół-Chinką), a tata Francuzem. Dopowiem jeszcze, że ma dość dosłowne nazwisko. Po francusku du pain to chleb, a jej tata jest piekarzem... Taka mała uwaga. Dziewczyna jest nastolatką i właścicielką jednego z kilku miraculum - biedronki Tikki. Po cóż jej to miraculum? Do ratowanie Paryża oczywiście. Można powiedzieć, że jej moc tkwi w kolczykach, które podczas przemiany stają się czerwone w czarne kropki. Zawsze pomaga jej Czarny Kot, który otrzymał miraculum kota Plugga tego samego dnia co ona. Jego moc tkwi w pierścieniu. Oboje nie wiedzą kim są w realu. Marinette podkochuje się w Adrien'ie. Jest to chłopak z jej klasy, który pracuje jako model. Zabawna rzecz się zdarza, gdy mają porozmawiać. Dziewczyna nagle zaczyna się jąkać i gadać bzdury, co jest całkiem urocze. Tu was niezwykle zaskoczę: Adrien to Czarny Kot. Nie spodziewaliście się tego, co nie? ;P

Łatwo zauważyć, że wraz ze strojem, zmienia się trochę charakter. Na co dzień Marinette jest trochę niezdarna, łatwo panikuje i ma bardzo bujną wyobraźnię. Jako Biedronka zyskuje pewność siebie i  zwinność. A co do Adrien'a. Normalnie jest bardzo przyjazny, wesoły i uczuciowy. Wcześniej nie chodził do szkoły (ojciec wysyłał go na pokazy i sesje). A co do Kota... :) Na pewno staje się bardziej pewny siebie... i lubi się przechwalać (zwłaszcza przed Biedronką). Dużo żartuje i używa gier słów.  Obie wersje są fajne, ale chyba wolę Kota (mam słabość do czarnych uszek ;) ). No i jeszcze Czarny Kot jest zakochany w Biedronce. Cóż za zrządzenie losu... Problem w tym, że Biedronka lubi Kota, ale ją irytuje i raczej odrzuca jego zaloty. Ale w sumie są blisko. Bardzo podobała mi się scena, w której kot rozmawiał z Marinette (bez przemiany). 

 

Ale w sumie z kim oni walczą? Otóż jest sobie Władca Ciem, który do ludzi czymś bardzo zdenerwowanych, smutnych itd. Wysyła akumy (takie czarne motylki, które wchodzą do przedmiotu i zmieniają ich zachowanie; przy okazji zyskują moce - dopóki Kot i Biedronka ich nie pokonają). 

  

Po obejrzeniu serii mam pewne przypuszczenie kim może być Władca Ciem... zobaczymy, czy się sprawdzi. Powiedziałabym coś dość interesującego, ale to by był spoiler, więc... 

Serię obejrzałam w dwa dni, a potem szczęśliwie jeszcze trafiłam na to na Disney Channel... :>

 

Tu macie wszystkie miracula.

 

Co do wersji anime. W niej bohaterowie mieli mieć trochę inne charaktery. Otóż Marinette (Bridgette) jest śmielsza w stosunku do Felixa (tak, początkowo Adrien miał być Felixem). Ponoć nawet zaprasza go do kina (ale on odmawia). Wydaje się być bardzo beztroska. No a Felix? Chłodny, poważny... Nie chce być Kotem! No i traktuje Marinette z dystansem. No a jako Kot zachowuje się jak nasz Kot :) Tu macie filmik: https://youtu.be/FlwV3scCgAM 

Po tym filmiku już zauważyłam, że Felix jest jakiś... inny. Ale w sumie to mogłoby być ciekawe...

A co do openingu. Posłuchajcie sobie tych wersji, a potem przeczytajcie mój komentarz:

Polska 

Angielska

Francuska

Otóż tak. Jak większość polskich wersji - prostsza od oryginału. Mniej przekazu. Bardzo skupili się na miłości Marinette do Adrien'a i Kota do Biedronki.

Wersja angielska... Nie ma nic o miłości kogokolwiek. Tylko wychwalanie ich umiejętności i tak dalej... Chyba już polską wolę.

No a francuska. Jak dla mnie ideał. Podoba mi się zdanie: "A Czarny Kot aniołkiem też nie jest..." Jest wystarczająco dużo o miłości, lecz mowa też o innych rzeczach. 

Paradise Kiss

W tym tygodniu skończyłam oglądać anime, którego nazwę słyszałam już parę razy: Paradise Kiss. Przyznam, że to dość intrygujące anime... Trochę to głupio brzmi, ale inaczej nie potrafię tego opisać. Opowiada o 18-letniej Hayasace Yukari, która jest uczennicą dość prestiżowego liceum, ale po obejrzeniu serii nie można powiedzieć, że ma wrodzony talent (wyniki osiągnęła dzięki ciężkiej pracy). W sumie nie ma żadnego hobby, przyjaciół, czy marzeń. Zależy jej na dobrych wynikach, by zaspokoić ambicje matki. Na początku pierwszego odcinka Yukari zostaje wołana przez podejrzanie wyglądającego młodzieńca, który potem ją goni. Później dowiemy się, że to Arashi. Ostatecznie dziewczyna wpada na niecodziennie ubraną osobę, którą blondyn nazwał Izabellą. Z tych wrażeń Yukari zemdlała. Gdy się obudziła, okazało się że znajduje się w "pracowni atelier". Tam wraz z różowowłosą dziewczyną imieniem Miwako nieznajomi tłumaczyli, że chcą by została ich modelką na konkursie. Wyjaśnia się, że są to uczniowie szkoły, w której uczy się projektowania ubrań. Yukari (nazywana przez Miwako Carolinne, a Izabellę Carrie) początkowo nazwała to głupotą i kategorycznie odmówiła. Jednak na tym nie skończyła się ich znajomość.

Do atelier wrócił ostatni członek - George. Yukari zostawiła w środku legitymację, więc chłopak przyjechał następnego dnia do jej szkoły. Jednak nie oddał jej dokumentu, dopóki nie wrócili od fryzjera do atelier. Tam dziewczyna dostaje do założenia sukienkę z ParaKiss ("marka" ich ubrań) i powoli zgadza do bycia modelką.

Przyznam, że to dość realne anime. Aż do bólu... W sumie to duży plus tej serii, nadający jej charakteru. Gdyby wszystko było bajkowe, to pewnie nie zrobiłoby takiego efektu. Najbardziej realistyczne jest kilka ostatnich minut... Przyznam, że rozczarowała mnie końcówka. Była dobrze zrobiona jak cała seria, ale chodzi jak potoczyły się ich losy. Liczyłam na coś "bajkowego". W sumie dobrze, że tak to zakończono, ale nie ukrywam, że mi przykro...

Co do openingu. Ma charakter. Wyróżnia się spośród innych. No i idealnie pasuje do tej serii. Praktycznie atmosfera jest taka sama tak w anime. Jakoś nie wyobrażam sobie innej muzyki. Ending też jest niepowtarzalny i "zwiastujący" coś.

Anime podobało mi się od strony graficznej. Zastosowano dość ciekawą technikę. Otóż połączono elementy "realne" z animowanymi. To pierwsze anime, w którym czasem było tło z prawdziwego świata i jakieś elementy ilustrowane.

Przyznam, że jak dla mnie to anime jest od 15 lat. Porusza dość trudne tematy, które wyłaniają się z czasem, jak brak akceptacji własnej płci, niezrozumienie z rodzicami, chęć robienia w życiu tego czego się chce...

 

 

 

Co do Georga. Cały czas jego głos kojarzył mi się z Gintokim, chociaż to chyba inny seiyuu. W sumie bohatera Gintamy słyszałam tylko kilka razy - podczas oglądania 1 odcinka i kilku cracków, w tym jednego, w którym prawie zakaszlał się na śmierć śpiewając :D

 

 

Słodki flirt - gra otome

Słodki flirt to gra produkcji francuskiej na wzór japońskich gier otome. Jesteś w niej bohaterką o dowolnym imieniu, która przeniosła się do nowego liceum Słodki Amoris. Akcję podzielono na odcinki. W każdym spotykasz różnych uczniów, nauczycieli i prowadzisz z nimi konwersacje (musisz też wykonywać zadania). W zależności jakie odpowiedzi wybierasz, twój lovometr rośnie lub obniża się (poziom lubienia ze strony tej postaci). Jest w niej kilku chłopaków i możesz sobie przebierać ;P Chwilowo jest chyba 10 - Nataniel, Kastiel, Lysander, Alexy, Armin, Kentin ("podstawowi"), Dake, Leo, Jade, Dajan (epizodyczni). 
W tej grze dużym atutem jest garderoba. A jeszcze bardziej ubrania z eventów (specjalne wydarzenia jak Boże Narodzenie). Można też sobie pograć w gierki, podczas których powinno się trochę zarobić... To zależy trochę od szczęścia. Ogólnie za każdym logowaniem dostaje się coś. Jedną z rzeczy, które mogą zniechęcić to mus kupienia drogiego zestawu podczas niektórych odcinków (wtedy przez kilka dni trzeba oszczędzać i nie można kontynuować odcinka). Warto logować się codziennie (bez "grania"), by właśnie automatycznie zdobywać. Obecnie mam dwa konta i na każdym spory zarobek, więc już się nie martwię tymi utrudnieniami. 
Czasami denerwuje mnie ubogość wyboru swoich wypowiedzi. No i często trzeba w internecie szukać co się stanie jak wybierzesz tą a nie inną. 
Co do wyglądu. Początkowo ma się do wyboru trzy fryzury w różnych kolorach. Można też zmienić trochę rysy twarzy. Smutne jest też to, że fryzur nie ma w sklepie i można je zdobyć chyba tylko podczas eventów. Ale że mam już trochę swoje konta, są też i włosy ;P 
Moje pierwsze konto to Tsunari i mam je od 7 sierpnia 2015. Posiadam też dużo ubrań i często dziwnie je łączę, więc jak zajrzycie na mój profil to się nie przestraszcie :) Oto moje najczęstsze kombinacje:

Ostrzegałam ;P

Mam też drugie konto do "drugiego chłopaka" - tsulani. Zapomniałam wielkiej litery i teraz nie da się tego zmienić...
Na tym koncie mam bardzo podobny styl. Pokażę więc takie, które u Tsunari są niekompletne lub nie zostały kupione:

Mam też fajną kosę, ale bez odpowiedniego stroju... No a to konto mam od 8 grudnia 2015.
Możecie mnie zapraszać jak macie konta, bo ja mam tylko jednego przyjaciela... siebie ^.^ No właśnie... Ogólnie nawet polecam. Miło się gra. Chłopcy są naprawdę uroczy :>





Uroczym elementem też są ilustracje, które można odblokować albo nie (zależy jak potoczą się twoje rozmowy). Oto kilka INTERESUJĄCYCH ;p

 
Ten obrazek jest dość zastanawiający...

 
Te też są... :p

Powiem, że ilustracje jeszcze bardziej zachęcają do tej gry... ;p

 
Hm... Ciekawe odcinki się zapowiadają...

 
O... Niektóre są ze specjalnych (o ile nie wszystkie).

To tyle na razie. Pewnie będzie więcej postów ze Słodkiego flirtu.

  

Yuri!!! on Ice

Pomimo podejrzanego tytułu, to bardzo fajne anime :) Chwilowo są cztery odcinki (emitowane), które obejrzałam jednorazowo. Główny bohater - Katsuki Yuuri - jest łyżwiarzem figurowym. Ma duży potencjał i wytrzymałość, ale dość słabą psychikę. Po wielu porażkach (mających związek z brakiem pewności siebie), myślał nawet o porzuceniu zawodu. Poza tym jest również wielkim fanem najlepszego łyżwiarza - Wiktora Nikiforowa. Mężczyzna pomimo 27 lat, wygrywa wszystkie konkursy swojej kategorii. Prócz tego jest bardzo otwartą osobą (co może prowadzić do pewnych kontrowersji). Wracając do Yuuri'ego. Jako dziecko często naśladował Wiktora. Wykonywał jego układy (razem z przyjaciółką Yuko), kupił takiego samego pudla...

Po całkowitej przegranej w ostatnim konkursie, po pięciu latach wraca do miasta rodzinnego. Tam jego była trenerka odkrywa, że chłopak trochę się roztył... Później Yuuri prezentuje Yuko układ Wiktora na miejscowym lodowisku. Okazuje się, że jej córeczki nagrały cały występ i opublikowały w internecie... Filmik w ekspresowym tempie ogarnia całą sieć. W ten sposób trafia również do samego Rosjanina. Mężczyzna postanawia zostać trenerem Yuuri'ego i przyjeżdża do Japonii. Nic nie świadomy chłopak zastaje w domu psa podobnego do jego zmarłego pudla. A później dowiaduje się o pewnym cudzoziemcu w ich gorących źródłach. Tak dochodzi do ich spotkania i oznajmieniu Wiktora, iż będzie go trenował.

Zobaczymy co będzie dalej. Wiktor ma go wytrenować na Grand Prix :>

Jest jeszcze jedna istotna postać - Jurij Plisecki. To całkiem zbuntowany nastolatek. Kiedyś Wiktor obiecał mu ułożyć układ, z którym wygra, więc "lekko" się zdenerwował, gdy ten pojechał do Japonii trenować kogoś innego.

Ogólnie bardzo miło oglądało się te choreografie. W wykonaniu Wiktora szczególnie ;P No i jeszcze te, które ułożył dla Yuuri'ego i Jurij'a... Powiem tak: było zabawnie na treningach. Znaczy dla mnie (bo raczej nie dla nich).

 




Opening też nie jest najgorszy. Polecam ^.^

 

Tamako Love Story

Wczoraj oglądałam bardzo uroczy film anime pt."Tamako Love Story". Dopiero dziś dowiedziałam się, że to kontynuacja serii :) I dobrze. Film trwa 83min. Chciałam obejrzeć tylko połowę, bo było już późno, ale tak się wciągnęłam, że nie chciałam przerwać. Film opowiada o Tamako - uczennicy z 3 liceum, która mieszka w dzielnicy handlowej razem ze swoją rodziną. Prowadzą oni sklep z mochi. Na przeciw jest drugi sklep z tym samym produktem, w którym mieszka rówieśnik dziewczyny i jej przyjaciel - Mochizou. W sumie łatwo było się domyślić, że to kontynuacja czegoś, bo początek był dość nietypowy... Ogólnie fabuła opiera się na tym, że kończy się rok szkolny i każdy musi określić co chce robić w przyszłości. Tamako jeszcze się waha. Natomiast Mochizou pragnie pojechać do szkoły w Tokio i uczyć się kręcenia filmów. Jedak nie może się zebrać, by powiedzieć o tym swojej przyjaciółce z dzieciństwa, w której dodatkowo jest zakochany.

Koniecznie muszę obejrzeć serię Tamako Market. Kreska jest prześliczna. Wszyscy bohaterowie są genialnie wykreowani, przez co anime wydaje się bardziej rzeczywiste. Twórcy dodali kilka motywów nadający klimat tej produkcji. Bardzo podobały mi się charaktery postaci. Mochizou był naprawdę kochany ^.^

 

 

 

 

Polecam wszystkim fanom shoujo i innym chętnym :p

 

Sora Log

Sora Log to manga, którą przeczytałam już chyba z 10 razy i z jakiegoś powodu bardzo mi się podoba. Opowiada o Hikaru, która jest członkinią klubu astronomicznego i kocha słowo "kocham". Ogólnie to bardzo szczera i serdeczna dziewczyna. Pewnego dnia upuściła telefon, a podał go jej pewien wysoki i białowłosy chłopak. Drugi raz przypadkiem spotykają się na placu zabaw, gdzie uczennica umówiła się ze swoimi przyjaciółmi, by oglądać gwiazdy. Od tego momentu Hikaru zaczyna chodzić za chłopakiem. Ogólnie Asou jest uważany za niebezpieczną osobę, która ma coś wspólnego z mafią. Dziewczyna słusznie ignoruje plotki. Po za tym jak ktoś zły, może być dla niej taki dobry? Kilka razy pomógł jej nawet :) Ogólnie później zacznie się akcja właściwa, ale nie chcę zdradzać co się stanie, bo zwyczajnie się nie da. Według mnie warto przeczytać.

 

 

Bardzo ładna okładka. Myślę, że kiedyś kupię sobie tę mangę.

 

Hikaru jest dość malutka w porównaniu z nim. Takie dziecko... ^.^

Polska w anime

Właśnie znalazłam dość interesujący filmik o polskich akcentach w anime. Przyznam, że sporo jest tego :) Aby nie udawać, że sama to znalazłam, wstawiam linka do filmików oraz artykułu, na którym były wzorowane:

11 POLSKICH AKCENTÓW W JAPOŃSKIEJ POPKULTURZE! | cz.1  

10 POLSKICH AKCENTÓW w JAPOŃSKIEJ POPKULTURZE | cz.2  

Tekst źródłowy 

O niektórych rzeczach wspominałam już w poprzednich postach, ale o wielu nie miałam pojęcia. Co prawda czasami pokazywano Polskę w dość opaczny sposób (szczególnie w Boku no Chopin). Chłopcy i dziewczęta! Czy wiedzieliście, że na znak przyjaźni z tą samą płcią, całujemy się w usta? ^.^ To by u nas chyba nie przeszło... Kojarzy mi się, że gdzieś tak jest, ale nie pamiętam gdzie. No może dziewczyny jeszcze by na to przystały, ale podejrzewam, że chłopcy prędzej by umarli niż pocałowali swojego kolegę (zwłaszcza nastolatkowie). 

W jednym anime był nawet nasz koszyk narodowy! A w wielu mowa o polskim spirytusie, który ponoć jest najmocniejszym trunkiem na świecie.

Przyznam, że niektóre z tych anime miałam już wcześniej obejrzeć, lecz teraz zabiorę się za nie z większą przyjemnością.

To chyba będzie na tyle. Chciałam się z wami jedynie podzielić nowymi informacjami.

A i jeszcze coś! Doszły mnie słuchy, że w styczniu 2017 będzie drugi sezon Ao no exorcist! Jestem ciekawa co nowego nam pokażą i czy będzie to zgodne z mangą.

 

Bitter Virgin

Już jakiś czas temu przeczytałam mangę, która bardzo mi się podobała. Ostatnio udało mi się ją znaleźć, bo zapomniałam tytułu. Bitter Virgin. Manga opowiada o Suwie Daisuke, w którym podkochują się wszystkie dziewczyny, a on sam lubi się z nimi wszystkimi spotykać. Jego uwagę zwraca pewna dziewczyna -
Aikawa Hinako. Łatwo zauważyć, że unika rozmów z chłopcami, a kontakt fizyczny jest praktycznie niemożliwy. Za każdym razem, gdy któryś się do niej zbliża, odskakuje jak wystraszona sarenka. Pewnego dnia Suwa znajduje się w kościele, o którym mówią, że straszy w nim duch panny młodej z nożem do ciasta (specjalnie wybrał to miejsce, by uciec przed dwoma dziewczynami). Gdy sobie tak leżał na podłodze, do środka weszła Hinako. Z niewiadomych powodów, schował się w konfesjonale. Dziewczyna zorientowała się, że ktoś tam jest, lecz on oznajmił, że jest księdzem. Mimo że nie była chrześcijanką, postanowiła się wyspowiadać:

" Kiedy byłam w gimnazjum, byłam molestowana seksualnie przez mojego ojczyma. Zaszłam w ciążę, a później miałam aborcję. Mimo to moja matka odmówiła mi pomocy, a mój ojczym nadal mnie krzywdził. Znów zaszłam w ciążę. A rok temu tego dnia urodziłam synka i oddałam go do adopcji [...]".

Oczywiście chłopak nie wiedział jak się zachować, więc powiedział jedynie, że ma wsparcie u Boga. Od tego momentu zaczął ją inaczej traktować. Nawet zaczął ją lubić w inny sposób.

Manga ma 4 tomy i 32 rozdziały. Naprawdę warto ją przeczytać, gdyż to bardzo poruszająca lektura. Podobało mi się przedstawienie punktu widzenia kilku postaci.

 

 

Nie życzę nikomu takich przeżyć. To okrutne, że ktoś może tak potraktować innego człowieka. Nie ważne kim by był.